Opnar nytt og større område for dyr og aktivitetar

Sterke-Nils-tunet, som frå før omfatta Sterke-Nils-stoga, låve og fjøs, samt buer for handverk, ysting og kinning, har no blitt utvida med store delar av gardsbruket Brenne.

Bak låven og fjøset på Sterke-Nils-tunet ligg Brennehaugen. Dette er ikkje nokon kva som helst slags haug, men ein gravhaug frå jarnalderen. Jarnalderen fann stad rundt fem hundre år før vår tidsrekning, kan Store norske leksikon fortelje. Altså ligg det nokon nedi der som har lege der i to og eit halvt tusen år. Men at dei beitar på eit arkeologisk minne tenkjer vel neppe geitene til Gunnar Haugo på når dei blir sleppte på haugen til ålment skue dei tre dyrskudagane. Truleg er dei ganske blaserte etter å ha trippa rundt i Vå med utsikt over Totak heile sommaren.

– Ein oase

Det var kring joletider at stiftinga Seljordsutstillinga Dyrsku’n kjøpte den den 126,4 dekar store landbrukseigedomen Brenne for kring 4 450 000 kroner. Husestaden på Brenne grensar til Dyrskuplassen, og mykje av tun og jord blir no innlemma i utstillingsarealet.

– Det fører til at endå fleire besøkjande vil få nærkontakt med dyr, seier sals- og marknadsleiar i Dyrsku’n arrangement AS, Yvonne Eilefstjønn, som omtalar Sterke-Nils-tunet som ein oase på den elles så travle Dyrskuplassen.

Forutan geiter kjem det til å vera både kyr og hest i dette hjørnet av marknadsplassen. Elles er det aktivitetar der av ulike slag; som skoing av fjordhest, mjølking, separering, toving, kinning og ysting.

– Der kan ungar få lov til å vera med på rotekte opplevingar som til dømes smiing og andre gamle handverksteknikkar, fortel ho.

Spel og smaksopplevingar

På tunet er det sett opp ei hesje, som neppe har blitt tørr den siste veka, og ein slipestein om langljåen skulle bli utynd. Om dette er kulissar for spelet «Myllarguten, Jon Kjos og Åne Kvambekk», som blir synt fram kvar dyrskudag ved middagsbel, eller om dei står der for å lære den oppveksande slekt om korleis landbruket blei drive i nær fortid, veit me ikkje. Men sikkert er det at publikum som streifar innom tunet kan få smaksprøver både på surmjølksostar og det som blir omtala som kulinariske smårettar.

Som kjent blei husdyrtevlinga der kyr og geiter blir dømde, avlyst i år av frykt for smitte av sjukdomen blåtunge. Men fordi om husdyrutstillinga, sjølve kjerna i Dyrsku’n og som staten etablerte alt i 1866, for fyrste gong blei avlyst, blir det likevel dyr å sjå på landbruksmessa.

– Ja, me er opptekne av nærkontakt mellom folk og fe, understrekar Eilefstjønn.