Eit nøysamt liv på Haugan: – Me var aldri sjuke eller forkjøla

Det er ein grå haustdag. Etter å ha parkert ved dam-hytta, og kryssa Dalsåi, fylgjer ein stigen langs Dalsvatnet til ein kjem fram til Haugan, der syskena Margit (1897-1986) og Eivind (1901-1990) Færstaul bur.

Både Margit og Eivind er heime. Praten kjem fort i gang, sjølv om Margit er litt meir atterhalden enn bror sin. Det brenn livleg i vedomnen. Under den er det ei kasse med ved som blir trekt ut og inn etter som det trengst, slik at veden får ein ekstra turk. Dette har vorte gjort så mange gonger at golvborda er nedslitne. Der er korkje straum eller innlagt vatn, så det er ikkje anna enn veden som er energikjelda i heimen.

Dei set ikkje så store krav til komfort, Eivind og Margit. I vinter, då det var nede i -27 kuldegrader, mælte Eivind temperaturen inne. Ved bordet i stoga var det -9 kuldegrader. Då han skulle fyre opp, flutte han gradestokken bort til dørstokken, der var det minus -15.