– Dette har vore eit hardt år. Det var derfor me ville markere denne dagen
I dag er det er eitt år sidan krigen braut ut i Ukraina. I Fyresdal inviterte ukrainarane til støttemarkering.
Liliia Cherneha viser fram ein liten film på telefonen.
– Eg har vore i kontakt med soldatar i Ukraina i dag, seier ho.
Artikkelen held fram under annonsen.
– Dei ber meg helse til Noreg, og takke for all hjelp. Dei er svært takksame.
Liliia kom til Fyresdal i oktober, saman med dottera Amelia på ti år. Mannen hennar er igjen i Ukraina. Han er i militæret. Kvar dag prøver Amelia å snakke med faren sin, men det er ikkje alltid dei får tak i han.
– Dette er hardt for vaksne. Tenk korleis det er for borna, seier Liliia.
Kom aleine
«Takk til Norge som hjelper Ukraina», står det på plakaten Hanna Slisarevska ber på.
– Eg var den fyrste frå Ukraina som kom til Fyresdal, seier ho.
Det var i sommar. Hanna kom aleine og kunne berre ukrainsk og russisk. Det var det ingen som forstod i Fyresdal.
– Det var vanskeleg, seier ho.
Mannen hennar er igjen i Ukraina. Han er lege og arbeider på sjukehus der. Han hjelper skadde frå krigen, men fortel lite om det han opplever på jobb.
Artikkelen held fram under annonsen.
– Han orkar ikkje snakke om det, seier Hanna.
Ho er svært oppteken av det som skjer i heimlandet, og følgjer godt med på nyheitene.
– Det er det fyrste eg gjer når eg vaknar, og det siste eg gjer før eg sovnar, seier ho.
Sjølv var ho ikkje førebudd då krigen starta for eit år sidan. Det var snakk om at det kunne kome til å bli krig, men ho trudde ikkje at det kom til å skje.
25. februar kom dei russiske soldatane inn i byen der ho budde. Hanna var ein månad i byen før ho reiste til Polen, der sonen hennar bur. Så gjekk reisa vidare til Noreg.
– Nå bur det russiske soldatar i bustaden min, seier ho alvorleg.
Ho har blitt godt kjend med dei andre ukrainarane som bur i Fyresdal og fortel at dei hjelper kvarandre så godt dei kan.
Ho lyfter opp vesle Vitalii. Han var berre to månader då krigen braut ut for eit år sidan.
Artikkelen held fram under annonsen.
– Han er vår største trøyst, seier ho.
Støttemarkering
– Dette har vore eit hardt år for alle ukrainarar, seier Liliia.
Det var derfor dei ville markere dagen.
Markeringa starta høgtideleg utanfor næringshagen der 27 ukrainarar, som nå bur i Fyresdal, song den ukrainske nasjonalsongen. Så gjekk dei ein runde i sentrum. Og mange ville vise si støtte til ukrainarane. Om lag hundre personar deltok på markeringa.
