Seksårsreformen og leiken som forsvann

Då seksårsreformen kom for 25 år sidan, skulle den førebu borna til skulekvardagen. Leiken skulle vere i fokus. No viser den fyrste del-evalueringa frå OsloMet at denne tankegangen i stor grad har blitt skyve ut. Det har i mykje større grad blitt fokus på bokstavlæring, og det å lære seg å sitje stille. Eg har sjølv tre barn som har vore fyrsteklassingar medan reformen har vore verksam. Då den eldste gjekk i fyrste, skulle dei lære alfabetet på under eitt år. Fire år seinare, då den yngste begynte, skulle dei lære alfabetet på under eit halvt år, altså før jul. For mange ungar er dette uproblematisk, men for dei som av ulike grunnar ikkje er klare for dette, kan det gje ein svært dårleg start på eit langt skuleløp.

No har vi vore heldige. Vi har tre jenter som har takla dette ganske greitt, og som ikkje har hatt altfor mykje «maur i rumpa». Men, som den yngste uttrykte det litt utpå hausten i fyrste klasse: «Eg trudde det skulle bli gøy å begynne på skulen, eg, men det er ikkje det. I barnehagen fekk vi leike mykje meir!»

Den frie og naturlege leiken som var lova å prege seksåringane sin kvardag, er i stor grad blitt erstatta med auka læringstrykk og organisert leik.

Som KrF sentralt tar til orde for, og som mor, ynskjer eg leiken tilbake for fyrsteklassingane. Utgangspunktet for seksårsreformen var barnehagepedagogikk og læring gjennom leik. No er det få barnehagelærarar igjen i skulen. Dei har ein annan tilnærming og tankegang i forhold til barnet og kva som fremmer læring for dei yngste.

Sjølvsagt handlar dette også om økonomi. Det er så klart billigare å sette 25 ungar i eit klasserom med ein lærar og kanskje ein assistent/fagarbeidar enn å behalde dei i barnehagen med den bemanningsnormen som er der.

Vi skal nok ikkje sende seksåringane tilbake til barnehagen igjen, men vi må sørge for at det fyrste året i skulen blir det det skulle ha vore; ein mjuk overgang. Ikkje minst gjeld dette for dei borna som er fødde seint på året, eller har andre utfordringar. Eit rigid skulesystem, som vil forme alle inn i A4-boksen, vil drepe skulegleda allereie den fyrste hausten.

Skulesystemet og samfunnet må arbeide slik at alle blir skulevinnarar, og at ingen sit igjen som taparar.

Tori Fretland Tveit, mor og kommunestyrerepresentant for Nissedal KrF