– Det stod i bladet

Så då, så. I femti samfulle år har «bladet» for folk i Vest-Telemark vore synonymt med Vest-Telemark blad. Ifylgje ordbøkene er «blad» eit stykke papir (tidlegare pergament), ei tidend eller avis. «Blad» blir òg forklart som ein periodisk publikasjon.

– ---

«Sei du hev lese det i Vest-Telemark blad» var i mange år ein slåande parole. Slåande parole og ei mykje bruka puff-annonse. Det siste ordet er ein del av det tidlegare stammespråket blant bladfolka, og må forklarast. Ei avisside skal fyllast og ikkje ha kvite hol. Dersom ingen har køyrd av vegen i Byrte slik at journalisten kan laga ein liten notis, eller at annonseseljaren greier å overtale skuterimportøren til å reklamere for sesongens nykomarar, må holet fyllast. Då må ein ha puff-annonsar på lur. Hadde vinteren festa grepet, kom gjerne avisa med ei oppmoding som så langt frå var eigenreklame, men som nok har festa seg i minnet til mange lesarar, nemleg «Gakk ikkje på tonn is». Så kan somme av dei språkmedvetne sutre for at denne imperativsforma ikkje lenger er tillaten i nynorsk skriftspråk. Men du kan seie det så mykje du vil!