– Eit omsorgsfullt portrett av Osvald
Kristin Tveitens roman Nålehuset fylgjer Osvald frå han er ni år til han blir gamal.
– Boka gjev eit omsorgsfullt portrett av Osvald, sa Runa Skjeldal då ho samtala med Kristin Tveiten under Bøker i Bø sist helg.
Kristin Tveiten
Fødd i 1966 og kjem frå Seljord
Debuterte i 2021 med romanen «Menneske og møll»
Den andre romanen hennar, «Nålehuset», kom ut i vår
(Kjelde: Det norske samlaget)
Artikkelen held fram under annonsen.
– Korleis har du greidd å skrive både frå eit barns perspektiv, frå ungdom og frå ståstaden til ein gamal mann, spurde Skjeldal.
– Eg har gått inn i rolla som skodespelar, svara Seljord-forfattaren.
– Ikkje kall meg mor
Boka handlar om Osvald som voks opp i enkle kår saman med mor si, ei mor som var heller ustabil. Mor Ågot har nok ikkje hatt det greitt, og Osvald var ikkje noko ynskt barn. Hjarteskjerande er det då den vesle guten stolt kom heim med ei gåve han hadde fått av grannen Salve smed.
– Ikkje kall meg mor. Du veit då godt at eg heiter Ågot, repliserte ho.
Kristin Tveiten fortel at ho hadde tenkt at åleinemora skulle bli litt meir stakkarsleg.
– Men ho blei ikkje slik. Då eg starta romanskrivinga var grove trekk på plass, men så leika eg litt innimellom. Ikkje alt blir som ein planlegg, sa ho.
Den viktige omsorgspersonen
Slik er det også i forteljinga. Ifylgje forlaget er «Nålehuset» ein roman om røter og opphav, om lojalitet og draumar som brest.
– Har Osvald levd eit einsamt liv, spurde Skjeldal.
Artikkelen held fram under annonsen.
– Nei, han hadde Salve smed, naboen som budde åleine og tok vare på han, svara Tveiten.
Med unntak av Oslo blir ingen stadnamn nemnde i boka. Men ifylgje forfattaren utspelar forteljinga seg i eit Vest-Telemark-landskap. På den eine sida av fjorden bur Osvald, på hi sida Frank. Og han er ute etter Osvald. I svaret på kvifor ligg spenninga.
